Lewis & Short

1. līmus, a, um (līmis, e, Amm. 20, 9, 2; v. infra), adj. [Gr. λέχριος, λέχρις, λοξός; Lat. licinus, ob-liquus, luxus], sidelong, askew, aslant, askance.

  1. I. Lit.: limis oculis aspicere, to look sideways, look askance, Plaut. Mil. 4, 6, 2: limis subrisit ocellis, Ov. Am. 3, 1, 33: (leones) nec limis intuentur oculis aspicique simili modo nolunt, Plin. 8, 16, 19, § 52: limibus oculis eos contuens, Amm. 20, 9.
    So, limis aspicere (sc. oculis), Ter. Eun. 3, 5, 53: limi, et ut sic dicam venerei (sc. oculi), Quint. 11, 3, 76: oculi contuitu quoque multiformes, truces et limi, Plin. 11, 37, 54, § 145: limi Di, the guardian gods of obliquities, Arn. 4, 132.
  2. II. Transf., of persons, looking sideways: neque post respiciens, neque ante prospiciens, sed limus intra limites culinae, Varr. ap. Non. 133, 31; cf. id. ib. 442, 33.
    Hence, adv.: līmō, sideways, askance: leones numquam limo vident, Sol. 27, 20; for which: limis oculis in Plin. 8, 16, 19, § 52 (v. the passage above).