hŏnōrābĭlis, e, adj. [honoro], that procures honor or esteem, honorable (very rare): haec ipsa sunt honorabilia quae videntur levia atque communia, salutari, appeti, decedi, assurgi, etc., * Cic. de Sen. 18, 62: personae, Amm. 30, 4, 16: honorabilior omnium, Vulg. Dan. 13, 4.
Adv.: hŏnōrābĭlĭter, honorably: colebatur, Amm. 29, 2; so, sepelire, Capitol. Macr. 5.