Lewis & Short

hērōĭcus, a, um, adj., = ἡρωϊκός, of or relating to (mythical) heroes, heroic: vetus opinio est, jam usque ab heroicis ducta temporibus, Cic. Div. 1, 1, 1: tempora, id. N. D. 3, 21, 54; Quint. 1, 11, 17: aetates, Cic. Tusc. 5, 3, 7: Medea et Atreus, heroicae personae, id. N. D. 3, 29, 71: sublimitas heroici carminis, of the heroic poem, of the epic, Quint. 1, 8, 5; cf.: heroici carminis sonus, Tac. Or. 10: carmen, Serv. Verg. A. 1 init.: versus, usually herous versus (v. herous), Prisc. p. 1256 P.
Adv.: hērōĭcē, in the heroic style: hos quoque (versus Homeri) tamquam heroice incomptos adamavit (Vergilius), Macr. S. 5, 14.