Lewis & Short

hērōis, ĭdis, f., = ἡρωΐς,

  1. I. a demi-goddess, heroine: heroidum ac dearum personis effictis, Suet. Ner. 21: veteres heroidas aequare, Ov. Am. 2, 4, 33.
    In Gr., dat. plur. heroisin, Ov. Tr. 5, 5, 43.
  2. II. Hērōĭdes, the title of the Epistles of Ovid, acc. to Prisc. p. 908 P.