flustra, ōrum, n. [fluo], the usual quiet state of the sea, a calm (ante- and postclass.): flustra, motus maris sine tempestate fluctuantis. Naevius in bello Poenico quod ait: honorariae honestae stabant in flustris, ut si diceret in salo, Suet. Fragm. p. 425 ed. Bip. (reprinted ap. Müll. Fest. pp. 89, 382); cf.: flustra dicuntur, cum in mari fluctus non moventur, quam Graeci μαλακίαν vocant, Paul. ex Fest. p. 89 Müll.: mare de nustris temperatum, Tert. de Pall. 2.