Lewis & Short

fīnītīvus, a, um, adj. [finio] (post-Aug.), rhet. and gram. t. t.

  1. I. In rhetoric, defining, explaining: status, Quint. 3, 6, 5; 26: causa, id. 7, 3, 26.
  2. II. In gram.
    1. A. Modus, definite, i. e. the indicative, Diom. p. 328 P.
    2. B. Final: litterae, Mart. Cap. 3, § 240: quaestio, id. 5, § 466.