Lewis & Short

falsĭdĭcus, a, um, adj. [falsus-dico], speaking falsely, lying (ante- and postclass.): fallaciae, Plaut. Capt. 3, 5, 13; id. Trin. 3, 3, 40; Att. ap. Prisc. p. 709; Aus. Epigr. 118, 17.