Lewis & Short

corruptĭo (conr-), ōnis, f [corrumpo].

  1. I. Act., a corrupting, spoiling, seducing: militum, bribery, Tac. A. 11, 2: judicii, Ascon. ad Cic. Verr. 1, 6, 15, p. 131 Bait.
    Absol.: eo usque corruptionis provectus est, ut, etc., Tac. A. 2, 55.
  2. II. Pass., a corrupt condition, corruption (very rare): totius corporis, Cic. Tusc. 4, 13, 29.
    1. B. Trop.: opinionum, Cic. Tusc. 4, 13, 29.