Hufvudsaklig: magnus; maximus; gravissimus; summus; vara öfverens i allt h-t de omni re magna et gravi consentire; de nulla re, quae quidem alicujus momenti sit, dissentire; hans h-a fel l. förtjenst bestod deri in hac re maxime peccabat, haec illius praecipua l. summa laus (virtus) fuit; hoc in illo maximum fuit (ex tota laude Reguli illud maximum l. admiratione dignum est, quod –, C. de Off. III. § 110. 111); lägga h. vigt på ngt plurimum tribuere alicui rei; nihil majus, gravius, antiquius existimare, quam quod l. ut –.
Kommentera
|