Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.): coram in os te laudare, to praise to one’s face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.: in faciem, Lact. 3, 14, 7: vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius, Cic. de Or. 2, 9, 35: et efferre aliquid, id. ib. 2, 75, 304: rationem, id. Fam. 5, 20, 4: sententiam alicujus, id. Sest. 34, 74: laudantur exquisitissimis verbis legiones, id. Phil. 4, 3, 6: legem ipsam, id. Leg. 3, 1, 2: magnifice, id. Brut. 73, 254: agricolam laudat juris peritus, praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so, diversa sequentes, id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57: laudatur dis aequa potestas, id. 4, 71.
      Part. as subst.: prava laudantium sermo, Sen. Ep. 123, 9.
      Pass. with dat.: numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio, Cic. Fam. 1, 9, 21: Germanicus cunctis laudatus, by all, Tac. A. 4, 57 fin.: herba laudata Eratostheni, Plin. 22, 22, 43, § 86: laudataque quondam ora Jovi, Ov. M. 2, 480.
          1. * (β) Poet., with object.-gen.: laudabat leti juvenem, pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.
          2. (γ) With in and abl.: in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare, Cic. Fam. 4, 7, 2: juvenes laudari in bonis gaudent, Quint. 5, 12, 22: scriptores iamborum saepe in illis laudantur, id. 10, 1, 9.
          3. (δ) Pass. with inf. (poet.): extinxisse nefas Laudabor, Verg. A. 2, 585.
            (ε) With quod: quod viris fortibus honos habitus est, laudo, Cic. Rosc. Am. 47, 137: laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens, id. Off. 2, 22, 76: jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc., Juv. 10, 28: non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis, Vulg. 1 Cor. 11, 17.
            (ζ) With quoniam: utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt, Cic. Brut. 30, 116.
            (η) With cum (very rare): te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum, Cic. Mil. 36, 99: jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur, Liv. 39, 12, 7.
            (θ) With si: consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi, Juv. 4, 18.
    2. B. In partic.
      1. 1. To pronounce a funeral oration over a person: quem cum supremo ejus die Maximus laudaret, Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.
      2. 2. In medicine, to recommend as a remedy: apri cerebrum contra serpentes laudatur, Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.
      3. 3. To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from (poet.): laudato ingentia rura, Exiguum colito, Verg. G. 2, 412: cf.: probitas laudatur et alget, Juv. 1, 74
  2. II. Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing: laudare significat priscā linguā nominare appellareque, Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.: id ut scias, Jovem supremum testem laudo, Plaut. Capt. 2, 3, 66: quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum, Cic. Brut. 11, 44: auctores, id. de Or. 3, 18, 68; cf.: ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam, id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.
    Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent: laudari a laudato viro, Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1: omnium laudatarum artium procreatrix, Cic. de Or. 1, 3, 9: hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt, Ov. M. 5, 59: olus laudatum in cibis, Plin. 22, 22, 33, § 74.
    Comp.: saccharon et Arabia fert, sed laudatius India, Plin. 12, 8, 17, § 32.
    Sup.: laudatissimus caseus, Plin. 11, 42, 97, § 241: virgo laudatissima formae dote, Ov. M. 9, 715.
    Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably: regias domos laudatissime ebore adornans, Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).