Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ef-fŭgĭo, fūgi (inf. pass. effugiri, Pseud. Syr. Sent. 815 Rib.), 3, v. n. and a. (class. and freq., esp. in the active sense).

  1. I. Neutr., to flee away; or, with reference to the result, to escape: effugias ex urbe inanis, Plaut. Trin. 3, 2, 75; so, ex urbe, id. ib. 2, 4, 196: e proelio, Cic. Phil. 2, 29: e manibus, id. de Imp. Pomp. 9 al.; cf. transf.: ex sitella (sors), Plaut. Cas. 2, 6, 44: a vita marituma, id. Bacch. 2, 3, 108: a quibus, Cic. Sest. 54 fin.: patriă, Plaut. Merc. 3, 4, 75: foras, id. Most. 1, 4, 3; cf. id. Curc. 5, 1, 8; Ter. Eun. 5, 5, 3: ad regem, Curt. 4, 15.
    Absol.: pisces ne effugiant, cavet, Plaut. Truc. 1, 1, 16; Caes. B. G. 5, 58, 4; Cic. Att. 1, 16, 2; Verg. E. 3, 49 et saep.; cf.: via Nolam ferente, Liv. 8, 26.
    With ne: parum effugerat ne dignus crederetur (= aegre impediebat, quin, etc.; Greek παρ’ ὀλίγον ἐξέφυγεν, etc.), Tac. H. 3, 39 fin.: propinque clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt, Liv. 36, 25, 8.
  2. II. Act.
    1. A. Of personal subjects: aliquid, to flee from, escape, avoid, shun (cf.: vito, caveo, fugio): ita vix poteris effugere infortunium, Plaut. Am. 1, 1, 295: pauca (with subterfugere), id. Capt. 5, 2, 18: malam rem, id. As. 2, 4, 9: impias propinquorum manus, Cic. Rep. 6, 12: dolores, id. Q. Fr. 1, 4, 4: mortem, Caes. B. G. 6, 30, 2: periculum celeritate, id. ib. 4, 35, 1; cf. id. B. C. 2, 41, 6: equitatum Caesaris, id. ib. 1, 65, 4: haec vincula, Hor. S. 2, 3, 71 et saep.; cf.: haec morte effugiuntur, Cic. Tusc. 1, 36: ea aetas tua, quae cupiditates adolescentiae jam effugerit, i. e. has passed beyond them, Tac. H. 1, 15: effugere cupiditatem regnum est vincere, Pub. Syr. 154 (Rib.).
      Rarely with a rel. clause: numquam hodie effugies, quin mea moriaris manu, Naev. ap. Macr. S. 6, 1 (Trag. Rel. ed. Rib. p. 8).
      Of inanimate subjects: res (me) effugit, it escapes me, I do not observe it: ubi eum locum omnem cogitatione sepseris, nihil te effugiet, Cic. de Or. 2, 34 fin.: nullius rei cura Romanos, Liv. 22, 33: neque hoc parentes Effugerit spectaculum, Hor. Epod. 5, 102: somniculosum plurima effugiunt, Col. 11, 1, 13 et saep.: petitiones corpore effugi, i. e. narrowly, barely, Cic. Cat. 1, 6, 15.
      Rarely with a subject-clause: custodis curam non effugiat observare desilientem matricem, Col. 8, 11, 12.

effŭgĭus, a, um, adj. [effugio], escaping: hostia, Serv. Verg. A. 2, 140.