Lewis & Short

1. lō̆custa (lŭc-; scanned lŏcusta, Juvenc. in Matt. 3, 1, 339), ae, f.,

  1. I. a marine shell-fish, a lobster, Plin. 9, 30, 50, § 95: locustis squillisque magna ex parte sub eodem munimento praeduri eminent oculi, id. 11, 37, 55, § 152: marina, Petr. 35, 4.
    Hence, dic mihi hoc etiam: solent tibi umquam oculi duri fieri? Men. Quid? tu me locustam censes esse, Plaut. Men. 5, 5, 24.
    Prov.: prius pariet locusta Lucam bovem, said of something that can never take place, of something impossible, Naev. ap. Varr. L. L. 7, § 39 Müll.
  2. II. A locust, Plin. 8, 29, 43, § 104: esca ejus erat locustae, Vulg. Matt. 3, 4.