Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ultor, ōris, m. [ulciscor], a punisher, avenger, revenger.

  1. I. In gen. (class.): conjurationis investigator atque ultor, Cic. Sull. 30, 85: Publius nostrarum injuriarum ultor, id. Brut. 77, 268; id. Pis. 10, 23: exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Verg. A. 4, 625.
    Attributively, Ov. Ib. 340: deus ultor = Anteros, id. M. 14, 750: ultores dii, Tac. H. 4, 57: ultore ferro, Just. 4, 18, 5: ultores ignes, Prop. 4, 1, 115; Sil. 2, 495.
  2. II. Ultor, a surname of Mars, the Avenger, Ov. F. 5, 577; Tac. A. 3, 18; Suet. Aug. 21; 29; id. Calig. 24 fin.; Inscr. Grut. 121, 9; 232 med.; 317, 8.