Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Perseus.

The word querc��s could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

quercĕrus, v. querquerus.

quercētum (querquētum, Fest. s. v. querquetulanae, p. 261 Müll.), i, n. [quercus], an oak-wood, oak-forest, Varr. R. R. 1, 16: querceta laborant, Hor. C. 2, 9, 7; Fest. l. l.

quercĕus, a, um, adj. [quercus], of oak, oaken, oak- (post-Aug.): querceae coronae, garlands of oak-leaves, Tac. A. 2, 83; Aur. Vict. Epit. 3 fin.; Serv. ad Verg. A. 6, 772.

(quercĭcus, a, um, a false reading for querneus, Suet. Calig. 19; v. querneus.)

quercĭnus, a, um, adj. [quercus], of oak-leaves, Tert. Cor. Mil. 13.

quercus, ūs (gen. querci, Pall. 4, 7, 8; gen. plur. quercorum, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 717 P.; dat. and abl. plur. do not occur), f. [perh. from root kar (kal-k), to be hard; cf.: cornu calx, calculus].

  1. I. An oak, oaktree, esp. the Italian or esculent oak, sacred to Jupiter (cf. robur): quercus dicitur, quod id genus arboris grave sit ac durum, tum etiam in ingentem evadat amplitudinem: querqueram enim gravem et magnam putant dici, Paul. ex Fest. p. 259 Müll.: percellunt magnas quercus, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 194 Vahl.): magna Jovis quercus, Verg. G. 3, 332: glandiferae, Lucr. 5, 939; Cic. Leg. 1, 1, 2: aëriae, Verg. A. 3, 680: quercus et ilex Multā fruge pecus juvat, Hor. Ep. 1, 16, 9: auritae, id. C. 1, 12, 12: aridae, id. ib. 4, 13, 10: durior annosā quercu, Ov. M. 13, 799: quercorum rami, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 717 P.
  2. II. Poet., transf.
    1. A.
      Note:f things made of oak-wood. Of a ship, of the ship Argo, Val. Fl. 5, 65.
      Of a javelin, Val. Fl. 6, 243.
      Of a drinkingvessel, Sil. 7, 190.
      Capitolina, a garland of oak-leaves, Juv. 6, 386; usually bestowed upon one who had saved the life of a citizen in battle, Ov. F. 4, 953; id. M. 1, 563; Luc. 1, 357: civilis, Verg. A. 6, 772.
    2. B. For acorns (very rare): veteris fastidia quercūs, Juv. 14, 184.

querquĕrus or quercĕrus, a, um, adj. [cf. Gr. καρκαίρω, to tremble], cold to trembling, shivering (ante- and post-class.): querqueram frigidam cum tremore a Graeco κάρκαρα certum est dici, unde et carcer. Lucilius: Jactans me ut febris querquera, the ague, Paul. ex Fest. p. 256 Müll.; so, febris querquera, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 719 P.: febris rapida et quercera, Gell. 20, 1, 26; also, absol.: querquĕra, ae, f., the ague: querqueras sanare, Arn. 1, 28; App. Mag. p. 297, 14 (al. querquerum).