Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prō-rŏgo, āvi, ātum, 1, v. a.

  1. I. To prolong, continue, extend, protract (class.; syn.: propago, produco): ne quinquennii imperium Caesari prorogaretur, should not be prolonged, Cic. Phil. 2, 10, 24: provinciam, id. Att. 5, 11, 1; 5, 2, 1: ne quid temporis nobis prorogetur (in the province), id. Fam. 3, 10, 3: imperium, Liv. 26, 1: imperium in insequentem annum, id. 9, 42, 2; 10, 22, 9: spatium praeturae in alterum annum, Front. Aquaed. 7: spem militi in alium diem, Plaut. Aul. 3, 5, 57: vitae spatium, Tac. A. 3, 51 fin.: moras in hiemes, Plin. 16, 22, 34, § 83: memoriam alicujus, Plin. Ep. 7, 31, 5: nominis famam, id. ib. 9, 19, 3.
    1. B. Transf.
      1. 1. To keep for a long time, to preserve, continue (poet. and in post-Aug. prose): divinis condimentis utere, quī prorogare vitam possis hominibus, Plaut. Ps. 3, 2, 38: alterum in lustrum, meliusque semper Proroget aevum, Hor. C. S. 67: spiritum homini, Plin. Ep. 2, 20, 7; Sen. Ep. 101, 10: conditum prorogatur, Plin. 22, 22, 37, § 79.
      2. 2. To put off, defer (class.): dies ad solvendum, Cic. Phil. 2, 29, 74: diem mortis, Sen. Ben. 5, 17, 6.
  2. II. To pay down beforehand, to advance (post-class.): vel prorogante eo, vel repromittente, Dig. 40, 1, 4, § 1: si ei nummos prorogavit emptor, ib. 40, 1, 4, § 5: pensionem integram, ib. 19, 2, 19, § 6.
  3. III. To propagate, perpetuale (post-class.): prorogata familia, Val. Max. 3, 4, 6: sobolem, Just. 2, 4, 21 (dub.; al. generandam).