Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word probissimus could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

Prŏbĭānus, a, um, v. 2. Probus.

prŏbĭtas, ātis, f. [1. probus], goodness, worth, uprightness, honesty, probity; modesty (class.): virtus, probitas, integritas in candidato requiri solet, Cic. Planc. 25, 62; id. Fam. 13, 10, 3: probitatis commendatio, id. de Or. 1, 26, 122: spectatae probitatis femina, Tac. A. 13, 12; Quint. 6, 4, 11 fin.: exempla probitatis sinceritatisque, Gell. 14, 2, 5.
Prov.: probitas laudatur et alget, Juv. 1, 74.

prŏbĭter, adv., v. 1. probus fin. B.

* prō-bīto, ĕre, v. a., to move forward: gradum, Pac. ap. Non. 154, 3; v. Trag. Rel. p. 101 Rib.

1. prŏbus, a, um, adj. [Sanscr. prabhus, prominent, strong, from pra (v. pro) and bhu = fio], good, proper, serviceable, excellent, superior, able; esp. in a moral point of view, upright, honest, honorable, excellent, virtuous, etc. (class.).

  1. A. Of persons: frugi et probum esse, Plaut. Most. 1, 2, 53: probum patrem esse oportet, qui gnatum suom esse probiorem, quam ipsus fuerit, postulat, id. Ps. 1, 5, 23: cantores probos, skilful, excellent, fine, id. ib. 3, 132: faber, id. Poen. 4, 2, 93: architectus, id. Mil. 3, 3, 40: artifex, Ter. Phorm. 2, 1, 29: lena, Plaut. Truc. 2, 1, 14: amator, id. ib. 20: ad aliquam rem, fit, id. Poen. 3, 3, 67.
    1. 2. In partic., well-behaved, well-conducted: quam cives vero rumificant probam, Plaut. Am. 2, 2, 46: proba et modesta (mulier), Ter. Ad. 5, 8, 7.
  2. B. Of things abstr. and concr.: affer huc duas clavas, sed probas, Plaut. Rud. 3, 5, 20: argentum, id. Pers. 4, 3, 57: nummi, id. ib. 3, 3, 33: materies, id. Poen. 4, 2, 93: occasio, id. Cas. 5, 4, 2: navigium, Cic. Ac. 2, 31, 100: res, id. Or. 51, 170: ager, Col. Arbor. 3, 6: sapor, id. ib. 3, 7?? color, id. ib. 8, 2.
    Prov.: proba merx facile emtorem reperit, the best goods sell themselves, Plaut. Poen. 1, 2, 129; cf.: probae fruges suāpte naturā enitent, Acc. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13.
    As subst.: prŏbus, i, a good, worthy, upright man: poëta peccat, cum probi orationem adfingit improbo stultove sapienti, Cic. Or. 22, 74.
    Adv., in two forms.
  1. A. Form prŏbē, rightly, well, properly, fitly, opportunely, excellently (class.): milites armati atque animati probe, Plaut. Bacch. 4, 9, 18: aedes factae probe, id. Most. 1, 2, 19?? probe lepideque concinnatus, id. Men. 3, 2, 1: usque adhuc actum est probe, id. Mil. 2, 6, 107: probe curare aliquid, id. Rud. 2, 3, 50: satis scite et probe, id. Trin. 3, 3, 56: narras, Ter. And. 5, 6, 6: intellegere, id. Eun. 4, 6, 30: Antipater, quem tu probe meministi, Cic. de Or. 3, 50, 194: de aquaeductu probe fecisti, id. Att. 13, 6, 1: scire, id. Fam. 2, 12, 2: exercitus satis probe ornatus auxiliis, id. ib. 2, 10, 2: illud probe judicas, id. Att. 7, 3, 3: de Servio probe dicis, id. Brut. 41, 151; id. Off. 1, 19, 62: scire, id. Brut. 2, 12; Liv. 22, 15.
    1. 2. Transf., in gen., well, fitly, thoroughly, very, very much, greatly, finely, capitally, bravely (syn.: plane, omnino, sine dubio): appotus probe, Plaut. Am. 1, 1, 126: percutere aliquem, id. ib. 1, 1, v. 162: decipere, id. ib. 1, 1, v. 268: errare, id. ib. 3, 3, 20: vide, ut sit acutus culter probe, id. Mil. 5, 4: tui similis est probe, Ter. Heaut. 5, 3, 18: perdocta est probe, id. ib. 2, 3, 120.
      In responses, as a token of applause, well done! good! bravo! unde agis te? Ca. Unde homo ebrius. Philo. Probe, Plaut. Most. 1, 4, 28: miles concubinam intro abiit oratum suam, ab se ut abeat. Acr Eu, probe! id. Mil. 4, 4, 9: probissime, very well, Ter. Ad. 3, 3, 65; id. Eun. 4, 7, 3.
  2. B. Form prŏbĭter, well, fitly, capitally (ante-class.), Varr. ap. Non. 510, 29; cf. Prisc. p. 1010.

2. Prŏbus, i, m., a Roman surname, Suet. Gram. 24.
Prŏbĭānus, a, um, adj., of or named from a Probus: purpura, Lampr. Alex. Sev. 40.