Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word primor could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

prīmordĭa, ōrum, v. primordius.

prīmordĭālis, e, adj. [primordia], that is first of all, original, primordial (eccl. Lat.): lex, Tert. adv. Jud. 2: causa, Amm. 30, 1.
Adv.: prīmordĭālĭter, from the beginning, originally (post-class.): in regiones suas, unde primordialiter exsistunt, corpore naturaliter feruntur, Claud. Mamert. Stat. Anim. 2, 5; Aug. Trin. 3, 9.

prīmordĭum, ii, v. primordius.

prīmordĭus, a, um, adj. [primus-ordior], original (post-Aug.): primordii seminis mistu, Col. 6, 37, 7 dub. (al. primordiis seminum).
Hence, as subst.: prīmor-dĭum, n., and more usually plur.: prī-mordĭa (gen. not in use; principiorum takes its place, Munro ad Lucr. 3, 262; separated and transposed, ordĭa prīma, Lucr. 4, 28), n.

  1. I. The first beginnings, origin, commencement (class.; syn.: principium, initium): primordia rerum, Cic. Part. 2, 7: a Jove Musarum primordia, id. poët. Leg. 2, 3, 7: mundi, Ov. M. 15, 67: gentis, Luc. 10, 177: veterum vocum, Pers. 6, 3: inquieta a primordiis vita, Sen. Brev. Vit. 6, 1: artis, Lact. 12, 10, 3: eloquentiae, Tac. Or. 12; Gell. 12, 1, 9; 17; Lact. 3, 29, 16; Just. 31, 5, 7: dicendi, Quint. 1, 9, 1: terrena, Col. 3, 10, 10: mundi, Sulp. Sev. Chron. 1, 4, 1: in primordiis, Pall. 4, 12.
    In sing.: a primordio urbis, Liv. init.; Col. 1, 1: in operum suorum primordio stare, in the first beginning, Curt. 9, 2, 11; Just. 2, 1: tam tenues primordio imperi fuere fines, Plin. 3, 5, 9, § 56.
  2. II. Absol., the beginning of a new reign, Tac. A. 1, 7.

prīmōris, e (nom. sing. not in use), adj. [primus], the first, first (class. in plur.).

  1. I. In gen. (rare): imbres, Varr. R. R. 2, 2: dentes, the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 70: in primore pueritiā, in earliest childhood, Gell. 10, 19, 3: anni, first, earliest, Sil. 1, 511: primori Marte, in the first part or beginning of the war, id. 11, 143: primore aspectu, at first sight, Gell. 2, 7, 6.
  2. II. In partic.
    1. A. The foremost part, forepart, tip, end, extremity (class.; syn. primus): sumere aliquid digitulis primoribus, with the tips of one’s fingers, Plaut. Bacch. 4, 4, 24: versabatur mihi (nomen) in labris primoribus, is at my tongue’s end, id. Trin. 4, 2, 65: aliquid primoribus labris attingere, to touch slightly, Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12, 28; id. Fragm. ap. Non. 428, 3: surculum primorem praeacuito obliquum primores digitos duos, Cato, R. R. 40, 3; Lucil. ap. Non. 427, 27: eduxique animam in primoribu’ naribus, id. ib. 427, 32: nasi primoris acumen, Lucr. 6, 1193: (pilo) primori inest pyxis ferrea, Plin. 18, 11, 29, § 112; 10, 33, 51, § 99: cauda late fusa primori parte, id. 8, 54, 80, § 216: vestibulum esse partem domus primorem, Gell. 16, 5, 2: in primore libro, at the beginning of the book, Gell. 1, 18, 3: usque in primores manus ac prope in digitos, as far as the forepart of the hands, id. 7, 12: primori in acie versari, Tac. H. 3, 21.
    2. B. The first in rank or dignity, chief, principal (poet. and postclass.
      In Liv. 24, 20, 13, Weissenb. reads: inpigre conscriptā; v. also Madvig. ad Cic. Fin. 3, 16, 52): Argivorum viri, Cat. 68, 87: feminae, Tac. A. 2, 29: venti, chief, cardinal, Gell. 2, 22.
      Hence, subst.: prīmō-res, um, m.
          1. (α) The front rank in battle, etc.: dum inter primores promptius dimicat, sagittā ictus est, Curt. 4, 6, 17.
          2. (β) The men of the first rank, the chiefs, nobles, patricians (cf. princeps): Amphitruo delegit viros primorum principes, Plaut. Am. 1, 1, 49: odio alienae honestatis ereptus primoribus ager, Liv. 1, 47, 11: primores populi arripuit, Hor. S. 2, 1, 69: civitatum primores atque optimates, Col. 12, 3, 10: primores, ac duces, Juv. 15, 40: ex primoribus, Tac. A. 13, 30; 4, 33; Vulg. 2 Macc. 8, 9.