Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

palmĕs, ĭtis, m. [1. palma, II. E.], a young branch or shoot of a vine, a vinesprig, vine-sprout (syn. pampinus).

  1. I. Lit.: palmites vitium sarmenta appellantur, quod in modum palmarum humanarum virgulas quasi digitos edunt, Fest. p. 222 Müll.: palmitum duo genera sunt, alterum pampinarium, alterum fructuarium, Col. 5, 6, 26 sq.; id. 3, 10, 14; 4, 22, 10; Plin. 17, 22, 35, § 175; 14, 1, 3, § 10: jam laeto turgent in palmite gemmae, Verg. E. 7, 48: stratus humi palmes, Juv. 8, 78; Ov. F. 1, 152: ego sum vitis, vos palmites, Vulg. Johan. 15, 5.
  2. II. Transf.
    1. A. A vine; a vineyard: Icario nemorosus palmite Gaurus, Stat. S. 3, 1, 147; Mart. 8, 40, 1.
    2. B. In gen., a bough, branch: crudus arboris, Luc. 4, 317: palmites arborum, Curt. 4, 3, 10 (where Mützell reads palmas); Plin. 13, 4, 7, § 30: opaco palmite bacae, Claud. Nupt. Hon. 217.