Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word occupatissimum could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

occŭpātīcĭus ager dicitur, qui desertus a cultoribus propriis, ab aliis occupatur, Paul. ex Fest. pp. 180 and 181 Müll.; cf. occupatorius.

occŭpātĭo, ōnis, f. [occupo], a taking possession of a thing; a seizing, occupying (class.).

  1. I. Lit. (very rare): fori, Cic. Dom. 3: vetus, a taking possession, seizure, id. Off. 1, 7, 21.
  2. II. Transf.
    1. A. Rhet. t. t.: ante occupatio, an anticipation of an opponent’s objections, Cic. de Or. 3, 53, 205 (but in Auct. Her. 4, 27, 37, the true reading is occultatio, q. v.).
    2. B. A business, employment, occupation (the usual meaning, esp. of public service; cf. studium): in maximis occupationibus tuis numquam intermittis studia doctrinae, Cic. Or. 10, 34: maximis occupationibus distinebar, id. Fam. 12, 30, 2: nullis occupationibus inplicatus, id. N. D. 1, 19, 51: ille aut occupatione aut difficultate tardior tibi erit visus, id. Fam. 7, 17, 2: ab omni occupatione se expedire, id. Att. 3, 20, 2: relaxare se occupatione, id. ib. 16, 16, 2.
      With gen.: neque has tantularum rerum occupationes sibi Britanniae anteponendas judicabat, engaging in such trivial affairs, Caes. B. G. 4, 22.