Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. μάρτυς, witness; μέριμνα, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.

  1. I. In gen.
          1. (α) With gen.: ut memor esses sui, Ter. And. 1, 5, 46: se eorum facti memorem fore, Caes. B. C. 1, 13: generis, Sall. C. 60, 7: pristinarum virtutum, Nep. Hann. 12 fin.: quique sui memores alios fecere merendo, Verg. A. 6, 664: nostri, Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1: vale nostri memor, Juv. 3, 318.
          2. (β) With acc. and inf.: memor Lucullum periisse, Plin. 25, 3, 7, § 25: memor objectum ab eo sibi, Suet. Aug. 28.
          3. (γ) With a rel. -clause: memor, quo ordine quisque discubuerat, Quint. 11, 2, 13: vive memor, quam sis aevi brevis, Hor. S. 2, 6, 97.
          4. (δ) Absol.: memorem et gratum esse, Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra: ipsa memor praecepta canam, Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368: pectus, Juv. 11, 28.
            Prov.: mendacem memorem esse oportet, a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.
    1. B. Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18: medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor, Liv. 1, 32: lingua, Ov. Am. 3, 14, 48: pectus, id. H. 13, 66: auris, id. ib. 20, 98: cura, id. P 4, 2, 7: manus, id. ib. 1, 4, 56: saevae Junonis ira, vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4: supplicium exempli parum memoris legum humanarum, unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.
  2. II. Esp.
    1. A. That easily remembers, possessed of a good memory: homo ingeniosus ac memor, Cic. de Or. 3, 50, 194.
    2. B. Poet., transf., that reminds one of a thing: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, Hor. C. 3, 11, 51: impressit memorem dente labris notam, id. ib. 1, 13, 12: indicii memor poena, Ov. M. 4, 190: tabellae, id. ib. 8, 744: versus, id. P. 2, 7, 33.
      Hence, adv., in two forms.
    1. A. mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).
    2. B. mĕmŏrĭter.
      1. 1. From memory, by personal recollection: oratio est habita memoriter, Cic. Ac. 2, 19, 63: omnes ordines memoriter salutavit, Suet. Ner. 10: Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat, Cic. Lael. 1, 1.
      2. 2. Esp.
          1. (α) With a good memory, by ready recollection: ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide, Cic. Fin. 4, 1, 1: ut memoriter me Sauream vocabat, Plaut. As. 3, 2, 38: hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter, id. Am. 1, 1, 261: hem istuc si potes memoriter meminisse, id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).
          2. (β) Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47: memoriter respondeto ad ea quae rogāro, Cic. Vatin. 4, 10: nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt, id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30: tu, qui tam memoriter tenes omnes, Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).