Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĭn-ūsĭtātus, a, um, adj., unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: nova et inusitata belli ratio, Caes. B. C. 3, 47: magnitudo, Cic. Off. 3, 9, 38: lepor, id. de Or. 2, 23, 98.
With dat.: nostris oratoribus lepos, Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1.
Comp.: species navium inusitatior, Caes. B. G. 4, 25.
Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.
Adv. in two forms.

    1. 1. ĭnūsĭ-tātē, in an unwonted manner, unusually, strangely: absurde et inusitate scriptae epistolae, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: loqui, id. Brut. 75.
      Comp.: poëta inusitatius contraxerat, Cic. Or. 46.
      Sup.: inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate), Macr. S. 1, 4, 19.
    2. * 2. ĭnūsĭtātō, in an unusual manner: enituit, Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).