Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-tempĕrans, antis, adj., intemper, ate, immoderate.

  1. I. Lit.: intemperans atque immoderata permixtio, App. Dogm. Plat. 1, p. 11.
    Comp., Sen. Cons. ad Helv. 6, 3.
  2. II. Trop.
    1. A. That cannot govern himself, without moderation, extravagant, immoderate, intemperate: intemperantis esse arbitror scribere, quod occultari velit, Cic. Ac. 1, 1: fui paulo intemperantior fortasse, quam debui, i. e. I ought to have exhibited more moderation, id. Vatin. 1: intemperans sum in ejus rei cupiditate, id. Att. 13, 26: intemperans militaris in forti viro gloria, id. Tusc. 2, 17: in augendo eo non alius intemperantior est, Liv. 36, 38: avidi atque intemperantes animi, id. 24, 25: in voluptates, Sen. Ira, 1, 3: ad vescendum, Aur. Vict. Epit. 6.
    2. B. Incontinent, profligate, debauched: inter impudicas mulieres, et intemperantes viros versari, Cic. Verr. 2, 3, 68, § 160: libidinosa et intemperans adulescentia, id. de Sen. 9, 29: impurissima atque intemperantissima pecus, id. Pis. 29.
      Adv.: intempĕranter, immoderately, extravagantly, intemperately: nimis iracunde hoc quidem, et valde intemperanter, Cic. Phil. 1, 5: intemperanter abuti et otio et litteris, id. Tusc. 1, 3: lacerare aliquem, Plin. Ep. 1, 5.
      Comp.: ne intemperantius opibus suis utatur, Cic. Phil. 5, 18: insequi, Liv. 31, 37: amare, Plin. Pan. 68: adesse adversus aliquem. Suet. Claud. 38.
      Sup.: intemperantissime gloriari, App. Mag. p. 321, 33.