Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-flammo, āvi, ātum, 1, v. a., to set on fire, light up, kindle (syn. incendere).

  1. I. Lit.: taedas ignibus, Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4: patriam inflammandam relinquere, id. ib. 8, 2, 3: classem, id. Verr. 2, 5, 35: tecta, Liv. 10, 2, 8: horrea, Suet. Ner. 38.
    1. B. Transf., of the body, to inflame: laser tauros inflammat naribus illitis, Plin. 22, 23, 49, § 106: inflammari vulnera ac morbos, id. 25, 2, 5, § 15: equi pasti inflammantur rabie, id. 25, 8, 53, § 94.
  2. II. Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite: contionibus et legibus invidiam senatus, Cic. Verr. 1, 1: sensus animorum atque motus, id. de Or. 1, 14, 60: inflammari ad cupiditates, id. Tusc. 1, 19, 44: populum in improbos, id. de Or. 1, 46, 202: cupiditates, id. Fin. 1, 16, 51: inflammari cupiditate honorum, id. Lael. 23, 86: aliquem amore, Verg. A. 4, 54.
    In part. perf.: inflam-mātus, a, um, inflamed, kindled, excited by any thing: a pueritia inflammatus ad gloriam, Cic. Fam. 1, 7, 9: voluptatum potiendi spe inflammati, id. Fin. 1, 18, 60: libidinibus, id. Tusc. 5, 6, 6: amore in patriam, id. Or. 1, 44, 296: scelere et furore, id. Verr. 2, 5, 62, § 161: pretio inflammata manus, i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293.
    Hence, adv.: inflammanter, in an inflammatory manner: acriter et inflammanter facit complorationem, Gell. 10, 3, 13.