Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

infirmĭtas, ātis, f. [infirmus], want of strength; weakness, feebleness.

  1. I. Lit.: puerorum, Cic. de Sen. 10, 33: summa gracilitas et infirmitas corporis, id. Fam. 7, 1: oculorum, Plin. Ep. 7, 21: propter sexus infirmitatem, Ulp. Fragm. 11, 1: aetatis, Paul. Sent. 1, 7, 2.
      1. 2. In partic. (sc. corporis, valetudinis), infirmity, indisposition, sickness: suspicionem infirmitatis dare, Suet. Tib. 72: infirmitate correptus, Just. 28, 3; Plin. Ep. 10, 6, 1: infirmitate impeditus, Dig. 4, 6, 38.
    1. B. Transf.
      1. 1. Of things: hordeo contra tempestates maxima infirmitas, Plin. 18, 7, 18, § 78: aedificii, Dig. 39, 2, 43: nimia vini, Col. 12; 20, 7.
      2. 2. Concr., of the weaker sex, women, Liv. 34, 7 fin.: infirmitas a robustioribus separanda est, children, Quint. 2, 2, 14.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen.: animi, want of spirit, want of courage, Cic. Rosc. Am. 4, 10: mentis, Sen. Ep. 11: memoriae, weakness, Dig. 41, 2, 44: necesse est aut infirmitati aut invidiae adsignetur, Caec. in Cic. Fam. 6, 7, 3.
    2. B. In partic., fickleness, inconstancy: infirmitatem Gallorum veritus, quod sunt in consiliis capiendis mobiles, Caes. B. G. 4, 5.