Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

indŭo, ŭi, ūtum, ĕre, v. a. [cf. Gr. ἐνδύω], to put on an article of dress or ornament (class.).

  1. I. Lit.: Herculi tunicam, Cic. Tusc. 2, 8, 20: sibi torquem, id. Fin. 2, 22, 73: galeam, Caes. B. G. 2, 21: zmaragdos et sardonychas, Plin. 37, 6, 23, § 85: anulum, Cic. Off. 3, 9, 38: alicui insignia Bacchi, Ov. M. 6, 598.
    Pass., with a Gr. acc.: Androgei galeam clipeique insigne decorum Induitur, Verg. A. 2, 392: et eamst (sc. vestem) indutus? Ter. Eun. 4, 4, 40: scalas, to place a ladder on one’s shoulders by putting one’s head between the rounds, Ov. M. 14, 650: se in aliquid, or with the dat., to fall into or upon, to be entangled in, be covered with, adorned with; with in and acc.: se in laqueum, Plaut. Cas. 1, 25: cum venti se in nubem induerint, Cic. Div. 2, 19, 44: cum se nux plurima silvis induet in florem, clothe or deck itself, Verg. G. 1, 188; cf.: quos induerat Circe in vultus ac terga ferarum, i. e. clothed with the forms of, id. A. 7, 20.
    With abl.: se vallis, Caes. B. G. 7, 73: se hastis, Liv. 44, 41, 9: pomis se arbos induit, decks itself with, Verg. G. 4, 143: vites se induunt uvis, Col. 4, 24, 12: cinis induit urbes, covers, envelops, Val. Fl. 4, 509: Aegyptustantis segetibus induebantur, Plin. Pan. 30: num majore fructu vitis se induerit? Anthol. Lat. 5, 69, 5 Burm.: foliis sese induit arbor, Ov. M. 7, 280.
  2. II. Trop., to put on, assume: habes somnum imaginem mortis eamque quotidie induis, Cic. Tusc. 1, 38, 92: ponit enim personam amici, cum induit judicis, assumes the part of a judge, id. Off. 3, 10, 43: juvenis longe alius ingenio, quam cujus simulationem induerat, Liv. 1, 56, 7: sibi cognomen, Cic. Fin. 2, 22, 73: et illorum (mortuorum regum) sibi nomina quasi personas aliquas induerunt, Lact. 2, 16, 3: magnum animum, Tac. A. 11, 7: mores Persarum, Curt. 6, 6: munia ducis, Tac. A. 1, 69: falsos pavores, id. H. 4, 38: hostiles spiritus, id. ib. 4, 57: habitus ac voces dolentum, id. A. 4, 12: seditionem, to engage in, id. ib. 2, 15: societatem, id. ib. 12, 13: proditorem et hostem, to assume the part of traitor and enemy, id. ib. 16, 28: diversa, to assume different opinions, take different sides, id. ib. 6, 33: personis fictam orationem, to attribute, Quint. 4, 1, 28: et eloquentiam pueris induunt adhuc nascentibus, impose upon, Petr. S. 4: sua confessione induatur ac juguletur, necesse est, entangle himself, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 166: videte, in quot se laqueos induerit, quorum ex nullo se umquam expediet, id. ib. 2, 2, 42, § 102: se in captiones, id. Div. 2, 17, 41: non se purgavit, sed indicavit atque induit, id. Mur. 25, 51.