Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĭn-aedĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a., to build in, on, or at a place; to build up, erect.

  1. I. Lit. (class.): neiquis in ieis loceis … quid inaedificatum inmolitumve habeto, Lex. Jul. Munic. 71: inaedificata in muris moenia, Caes. B. C. 2, 16: de domo tua, in qua ita est inaedificatum sacellum, ut, etc., Cic. Har. Resp. 14, 31; Hirt. B. G. 8, 9, 3: conjectis celeriter stramentis (tecta) inaedificare, id. ib. 8, 5, 2: quae in loca publica inaedificata habebant, Liv. 39, 44, 4: tribus primis et quinto aquilarum generi inaedificatur nido lapis aëtites, is built into, made a part of, Plin. 10, 3, 4, § 12: supra pilas, Dig. 41, 1, 30 fin. (al. aedificare).
    Poet.: nisi inaedificata superne multa forent multis nubila, piled upon, Lucr. 6, 264.
    1. B. Transf.
      1. 1. To build up, wall up: portas obstruit, vicos plateasque inaedificat, Caes. B. C. 1, 27, 3: nec clausae modo portae, sed etiam inaedificatae erant, Liv. 44, 45, 6; cf.: a Serrano sanctissima sacella suffossa, inaedificata, oppressafoedata esse nescimus? Cic. Har. Resp. 15, 31.
      2. 2. To build upon, to cover with buildings: aliquem locum, Dig. 13, 7, 43 init.
  2. II. Trop., to burden: quantum imponere et, ut ita dicam, inaedificare voluisset, Sen. Cons. ad Marc. 2, 3.