Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-mendo, āvi, ātum, 1, v. a. [mendum],

  1. I. to free from faults, to correct, improve, amend (cf. corrigo—class.; not in Caes.): tota civitas emendari et corrigi solet continentia principum, Cic. Leg. 3, 13, 30; cf. Quint. 2, 2, 7; 2, 4, 14; 9, 3, 89: leviter tuum consilium (with conformare), Cic. Mur. 29: consuetudinem vitiosam, id. Brut. 75: vitia adolescentiae multis virtutibus, Nep. Them. 1: facta priora novis, Ov. F. 4, 596: res Italas legibus, Hor. Ep. 2, 1, 3: legem severius, Suet. Aug. 34: sucos acerbos in pomis, Ov. Med. Fac. 5; cf. terram terrā, Plin. 17, 5, 3, § 41: bovem cubitorem fame et siti, Col. 6, 2, 11: angorem animi (sui), Amm. 14, 10, 2.
    Esp. freq. of correcting, emending language (oral or written), Cic. Att. 2, 16 fin.; id. Or. 46; Quint. 2, 2, 7; 8, 2, 4 et saep.
    In medic. lang., like corrigere, for to cure: alopecias, Plin. 20, 13, 50, § 129: tussim, id. 20, 16, 62, § 170: albugines oculorum, id. 32, 7, 24, § 70: cicatrices, id. 36, 21, 42, § 156 et saep.
  2. II. In post-class. lang. in partic., to correct by punishment, to chastise: libertum non obsequentem aut verbis aut fustium castigatione, Dig. 1, 16, 9, § 3; Lampr. Alex. Sev. 51; Lact. Mort. Pers. 22 al.
    Hence, ēmendātus, a, um, P. a., faultless, perfect, pure: mores, Cic. Lael. 17, 61; cf. vir, Hor. Ep. 1, 16, 30; Plin. Ep. 3, 3, 5: e. et Latina locutio, Cic. Brut. 74; cf. Quint. 1, 5, 1; 33; 2, 4, 15 al.: opus, Plin. 34, 8, 19, § 92: aquae, id. 36, 15, 24, § 121.
    Comp.: mulier, Petr. 126, 13: vita, Dig. 4, 3, 11.
    Sup.: homo (with optimus), Plin. Ep. 8, 22, 2: libri, Quint. Ep. ad Tryph. § 3; cf.: correcta et emendata maxime, Cic. Ac. 1, 4, 13.
    Adv.: ēmendāte, faultlessly, perfectly, purely: loqui, scribere, etc., Cic. Opt. Gen. 2; Quint. 8, 1, 2; 8, 3, 1; Hirt. B. G. 8 prooem. § 6; Vitr. 10, 11.
    Comp.: facere capillum, Plin. 34, 8, 19, § 58; Quint. 1, 6, 19 Zumpt.

ĕmo, ēmi, emptum, 3 (perf. subj. emissim, Plaut. Cas. 2, 5, 39), v. a. [the same word with EMERE = accipere, Paul. ex Fest. pp. 4, 18, and 76, 1 Müll.; cf. adimo and demo; prop., to take; root yam; Sanscr. yamati, hold fast, Fick, Vergl. Wört. p. 158 sq.; cf. Curt. Gr. Etym. p. 598 note], to buy, purchase (very freq. in all periods and kinds of composition).

  1. I. Lit.: is postquam hunc emit, dedit eum, etc., Plaut. Capt. prol. 19: qui puellam ab eo emerat, id. Rud. prol. 59: emit hosce de praeda, id. Capt. prol. 34; 1, 2, 2; id. Epid. 1, 1, 62: aliquid de aliquo, id. Curc. 2, 3, 64; Cic. Att. 10, 5, 3; 13, 31, 4; id. Rosc. Am. 2, 6.
    With gen. or abl. pretii (cf. Zumpt, Gram. § 444): Ep. Quanti eam emit? Th. Vili. Ep. Quot minis? Th. Quadraginta minis, Plaut. Epid. 1, 1, 49 sq.; so, quanti, Ter. Ad. 2, 2, 41: tanti, quanti, etc., Cic. Off. 3, 14, 59: minoris aut pluris, id. Verr. 2, 4, 7; id. Off. 3, 12, 51; id. Att. 10, 5, 3 al.: duodeviginti minis, Plaut. Poen. 4, 2, 74: duobus milibus nummum, Cic. Rosc. Am. 2, 6: magno, parvo, id. Att. 13, 29 fin.: immenso quaedam, Suet. Calig. 39 al.: bene, i. e. cheap, Cic. Att. 1, 13 fin.; 12, 23, 3: male, i. e. dear, id. ib. 2, 4, 1; cf. care, Hor. Ep. 2, 1, 238: quatuor tabernas in publicum, for the public, Liv. 39, 44; 44, 16 fin.: piper in libras, by the pound, Plin. 12, 7, 14, § 28: fundum in diem, on time, on credit, Nep. Att. 9, 5: per assem et libram, i. e. to adopt, Suet. Aug. 64 al.
    Perf. part. pass. as subst.
          1. (α) empta, ae, f., she who is bought, the slave, Prop. 1, 9, 4.
          2. (β) emptum, i, n., the purchase, contract of purchase: quae ex empto aut vendito aut conducto aut locato contra fidem fiunt, through buying and selling, Cic. N. D. 3, 30, 74; so in jurid. lang.: ex empto, Dig. 17, 1, 14; cf. the title: De actionibus empti et venditi, Dig. 19, 1; Cod. Just. 4, 49.
            Prov.: emere oportet, quem oboedire velis tibi, Plaut. Pers. 2, 4, 2.
  2. II. Trop., to buy, buy up, to purchase, gain, acquire, procure, obtain: aliquando desinat ea se putare posse emere, quae ipse semper habuit venalia, fidem, jusjurandum, etc., Cic. Verr. 2, 3, 62; cf.: sententias (judicum), id. Clu. 36 fin.; and: animos centurionum, Tac. H. 4, 57: ex his (tribunis plebis) emitur ab inimicis meis is, quem, etc., Cic. Sest. 33, 72: militem, Tac. H. 1, 5 fin.; Suet. Galb. 15: exercitum, Flor. 3, 1, 9: percussorem in aliquem, Curt. 4, 1 et saep.: aliquem beneficiis, to gain over, Plaut. As. 1, 1, 57; cf. Verg. G. 1, 31: aliquem dote, Ov. M. 8, 54: spem pretio, Ter. Ad. 2, 2, 11: immortalitatem morte, Quint. 9, 3, 71; cf.: aeternum nomen sanguine, Ov. Am. 2, 10, 32: pulmenta laboribus, Hor. Ep. 1, 18, 48: voluptatem dolore, id. ib. 1, 2, 55 et saep.
    With a clause as object, Sil. 7, 620: furtis in manibus emptum est Oedipodae sedisse loco, Stat. Th. 1, 163: quantine emptum velit Hannibal, ut nos Vertentes terga aspiciat? Sil. 10, 287; Just. 23, 2, 8.