Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word dispertire could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio, Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 (arch. inf. pass.: dispertirier, Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. [partio], to distribute, divide (class.).

  1. I. Lit.: dispertiti viri, dispertiti ordines, Plaut. Am. 1, 1, 65: funditores inter manipulos, Sall. J. 49 fin.: auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus, id. ib. 46, 7: (conjuratos) municipiis, Cic. Cat. 4, 4, 7: exercitum per oppida, Liv. 29, 1 et saep.: opsonium hic bifariam, Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5: secundam mensam servis, Nep. Ages. 8, 4: epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc., Suet. Vit. 13: pecuniam judicibus, Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. ap. Non. 374, 33: portas et proxuma loca tribunis, to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.
    Pass., with mid. force: Etiam dispertimini? won’t you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.
  2. II. Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. ap. Non. 92, 16; cf. Cic. de Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.: cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re, id. Fam. 5, 2: Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur, id. Verr. 2, 5, 72: tot in curas dispertiti eorum animi erant, Liv. 22, 7, 10.
    Also deponent form, dis-pertion (-partior), īri: jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur, Cic. Leg. 2, 19, 47: administrationem inter se, Liv. 3, 10, 9.

dispertĭor, īri, v. dep., v. preced. fin.

dispertītĭo, ōnis, f. [dispertio], a division, destruction: urbis, Cic. Phil. 3, 12, 30 fin. (where disperditio is a false reading, but v. dispersio); Tert. adv. Herm. 31.