Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word astrinxisse could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

a-stringo (ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).

  1. I. Lit.: (hunc) adstringite ad columnam fortiter, Plaut. Bacch. 4, 7, 25: ad statuam astrictus est, Cic. Verr. 2, 4, 42: manus, Plaut. Capt. 3, 5, 9: vinculorum, id est aptissimumquod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit, Cic. Tim. 4 fin.: astringit vincula motu, Ov. M. 11, 75: laqueos, Sen. Ira, 3, 16: artius atque hederā procera adstringitur ilex, is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5: adstringi funibus, Vulg. Ezech. 27, 24: aliquem adstringere loris, ib. Act. 22, 25: pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat, with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspiceQuam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174: Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul, checks, Juv. 8, 148: balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus, Luc. 2, 362: frontem, to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106: labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur, Quint. 11, 3, 81: frondem ferro, to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.
    Of the contraction produced by cold: nivibus quoque molle rotatis astringi corpus, Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26: ventis glacies astricta pependit, id. M. 1, 120: Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas, Luc. 5, 436: vis frigoris (corpora) ita adstringebat, Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.
    Hence, also, to make colder, to cool, refresh: ex quo (puteo) possis rursus adstringere, Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).
    Of colors, to deaden: ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur, Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes; v. alligo, I. B.).
    Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit, Plin. 27, 10, 60, § 85.
  2. II. Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate: ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris, Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum; pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat, Cic. Att. 10, 6; so, mores disciplinae severitate, Quint. 2, 2, 4 Spald.: ad adstringendam fidem, Cic. Off. 3, 31, 111: hac lege tibi meam astringo fidem, Ter. Eun. 1, 2, 22: quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant, Suet. Caes. 84: hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno, to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.: religione devinctum astrictumque, id. Verr. 2, 4, 42: disciplina astricta legibus, id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3: lege et quaestione, id. Clu. 155: suis condicionibus, id. Quinct. 5: auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate, id. N. D. 1, 7, 17: orationem numeris astringere, id. de Or. 3, 44, 173 et saep.: adstringi sacris, to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19: inops regio, quae parsimoniā astringeret milites, Liv. 39, 1: ad temperantiam, Plin. Ep. 7, 1: ad servitutem juris, Quint. 2, 16, 9: illa servitus ad certa se verba adstringendi, id. 7, 3, 16: milites ad certam stipendiorum formulam, Suet. Aug. 49; id. Tib. 18: me astringam verbis in sacra jura tuis, Ov. H. 16, 320; 20, 28: magno scelere se astringeret, Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.: et ipsum sese et illum furti adstringeret, made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34: Homo furti sese adstringet, id. Poen. 3, 4, 27 (cf.: Audin tu? hic furti se adligat, Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).
    Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass: Stoici breviter adstringere solent argumenta, Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32: premere tumentia, luxuriantia adstringere, Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.
    Hence, astrictus (ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.
    1. A. Lit.: limen astrictum, shut, Ov. Am. 3, 1, 50: alvus fusior aut astrictior, Cels. 1, 3: corpus astrictum, i. e. alvus dura, id. 3, 6: genus morbi astrictum, costiveness, id. 1 praef.: gustu adstricto, of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.
    2. B. Trop.
      1. 1. Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.): astrictus pater, Prop. 3, 17, 18: adstricti moris auctor, Tac. A. 3, 55: parsimonia, Just. 44, 2.
      2. 2. Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus): dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est, Cic. Brut. 90, 309: verborum astricta comprehensio, id. ib. 95, 327: est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo, id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.
        Sup. not used.
        Adv.: astrictē (ads-), concisely, briefly (only of discourse): astricte numerosa oratio, Cic. de Or. 3, 48, 184.
        Comp.: astrictius dicere, Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20: scribere, id. ib. 3, 18, 10: ille concludit adstrictius, hic latius, Quint. 10, 1, 106.
        Sup. not used.