Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
ăd-aequo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. 
- I.  Act. 
 
- A.  To make equal to, to equalize, to level with; hence, 
 
- a.  In Cic. usually with cum (cf. aequare cum, Verg. A. 1, 193): qui cum virtute fortunam adaequavit, Cic. Arch. 10, 24: quae  …  admonet, commemorationem nominis nostri, cum omni posteritate adaequandam, id. ib. 11, 29: in summa amicorum copia cum familiarissimis ejus est adaequatus (i. e. par habitus), id. Balb. 28, 63.
 
- b.  In the histt. alicui rei (cf.: aequo and aequiparo): molibus ferme (oppidi) moenibus adaequatis, on a level with, Caes. B. G. 3, 12: omnia tecta solo adaequare, to level with the ground, Liv. 1, 29: quibus duobus operibus vix nova haec magnificentia quidquam adaequare potuit, id. ib. 56; and with solo understood: Alesiam flammis adaequare, Flor. 3, 10, 23: cum Claudius libertos sibique et legibus adaequaverit, Tac. A. 12, 60: colonias jure et dignatione urbi  …  adaequavit, Suet. Aug. 46; so Dom. 2.
 
- 2.  Trop., to compare to or with: qui formam, aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis adaequarent, Tac. Ann. 2, 73.
 
- B.  To attain to, or reach, by equalling. 
With acc. (cf.: aequo and aequiparo): ne quid absit quod deorum vitam possit adaequare, Cic. Univ. 11: longarum navium cursum adaequaverunt, Caes. B. G. 5, 8: ut muri altitudinem acervi armorum adaequarent, id. ib. 2, 32; cf. id. B. C. 2, 16, and Sall. J. 4. 
- II.  Neut., to be equal. 
 
- a.  Absol.: senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit, the votes of the equites were equally divided, there was an equal number for acquitting and for condemning, Cic. Q. Fr. 2, 6, 6.
 
- b.  With dat.: turris quae moenibus adaequaret, Auct. B. G. 8, 41: se virtute nostris adaequare non posse intellegunt, Caes. B. C. 2, 16 Dinter, where some read nostros: adaequare apud Caesarem gratiā, sc. Aeduis, id. B: G. 6, 12.