Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word Dissiluit could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

dis-sĭlĭo, ŭi, 4, v. n. [salio], to leap or burst asunder, to fly apart.

  1. I. Lit. (poet. and in post-Aug. prose): duo de concursu corpora lata si cita dissiliant, Lucr. 1, 385; cf. id. 1, 391; 2, 87: dissiliunt ferventi saxa vapore, id. 1, 491; so, silex igni, Plin. 36, 18, 29, § 135; cf.: mucro ictu dissiluit, Verg. A. 12, 740: aera (sc. frigore), id. G. 3, 363: uva pressa pede, Ov. Tr. 4, 6, 20: haec loca vi quondam et vasta convolsa ruina Dissiluisse ferunt, Verg. A. 3, 416; Sil. 5, 616: omne solum, Ov. M. 2, 260: lamina, id. ib. 5, 173; 12, 488 al.: boves degustatā bupresti, burst open, = dirumpere, Plin. 22, 22, 36, § 78; id. 29, 4, 27, § 89: risu, Sen. Ep. 113 fin.: (vox) ubi Dissiluit semel in multas, has broken up into many, Lucr. 4, 605 (preceded by: partis in cunctas dividitur vox).
    1. B. To leap: in Jordanem, Vulg. 1 Macc. 9, 48.
  2. II. Trop.: gratia fratrum geminorum dissiluit, was dissolved, Hor. Ep. 1, 18, 42.