Lewis & Short

căpācĭtas, ātis, f. [capax], a capability of holding much, capacity (rare).

  1. I. In gen.: utrum capacitatem aliquam in animo putamus esse, quo tamquam in aliquod vas, ea, quae meminimus, infundantur? Cic. Tusc. 1, 25, 61: uteri, Plin. 10, 47, 66, § 131; Col. 12, 43, 10: moduli, Front. Aquaed. 26.
  2. II. Esp., in the Lat. of the jurists. a capability of entering upon an inheritance, right of inheritance (cf. capio, I. B. 2. b. β; capax, II. B.), Dig. 31, 55, § 1; Cod. Th. 9, 42, 1 pr.
    1. B. Intellectually, capacity, comprehension, Aug. Conf. 10, 9; Cod. Just. 1, 17, 1, § 1.