Lewis & Short

blandītor, ōris, m. [blandior], a flatterer (late Lat.), Itin. Alex. M. 39 (90).

• ...
• blandĭlŏquĭum
• blandĭlŏquus
• blandīmentum
• blandĭo
• blandĭor
• blandĭens
• blandītus
• blandĭter
• blandĭtĭa
• blandĭtĭes
• blandities
• blandītim
• blandītor
• blandītus
• blandŭlus
• blandus
• blandĭter
• blandē
• blandum
• blapsĭgŏnĭa
• Blascōn
• blasphēmābĭlis
• blasphēmātĭo
• blasphēmĭa
• blasphēmĭum
• blasphēmo
• ...