Lewis & Short

victōrĭōsus, a, um, adj. [victoria], victorious (ante- and post-class.; cf. victor, II. B.), Cato ap. Gell. 4, 9, 12.
As an epithet of the emperor Probus, Nummus ap. Eckhel. D. N. V. 7, p. 505.
Sup.: vir, Sid. Ep. 5, 6: PRINCIPES, Inscr. Grut. 170, 5; Inscr. Orell. 1045.