Lewis & Short

vē̆pres (vē̆pris, vĕper), is, and more usu. in the plur.: vĕpres, ium (poet. veprum, Stat. S. 5, 2, 44), m. (fem., Lucr. 4, 62; v. Neue, Formenl. 1, pp. 460, 678), a thorn-bush, brier-bush, bramble-bush (class.).

        1. (α) Plur.: ARBORES, VITES, VEPRES, SENTES, S. C. ap. Front. Aquaed. 129: sepulcrum septum undique et vestitum vepribus et dumetis, Cic. Tusc. 5, 23, 64; cf. Cato, R. R. 2, 4; Lucr. 4, 62; Verg. G. 1, 271; 3, 444; id. A. 8, 645; * Hor. Ep. 1, 16, 9.
          Gen. veprum, Stat. S. 5, 2, 44; Suet. Tib. 60; Col. 11, 3, 3.
          Prov.: inter vepres rosae nascuntur, Amm. 16, 7, 4.
        2. (β) Sing. nom. vepres, Prisc. p. 613 P.
          Acc. hunc veprem, Col. 11, 3, 7; Plin. 13, 21, 37, § 116: veprem et spinam vorabit, Vulg. Isa. 9, 18; 27, 4.
          Abl. vepre, Ov. M. 5, 628.