Lewis & Short

uls (ouls; v. infra), prep. with acc. [from the pronominal root il, whence ille], beyond; opp. to cis (ante-class.): uls Cato pro ultra posuit, Fest. p. 379 Müll.: ouls lucum facutalem (followed by cis lucum Esquilinum), Form. Sacr. Argeor. ap. Varr. L. L. 5, § 50 ib.: et uls et cis Tiberim, Varr. ib. 5, § 83: quinqueviri constituti sunt cis Tiberim et uls Tiberim, Dig. 1, 2, 2, § 31; cf. Gell. 12, 13, 8.