Lewis & Short

tŭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [tumulus], to cover with a mound, to bury, inter, entomb (poet.; syn. humo): neque injectā tumulabor mortua terrā, Cat. 64, 153: neu sim tumulandus ab illā, Ov. M. 8, 710; 15, 716; id. P. 1, 6, 49; Mart. 11, 91, 1.