Lewis & Short

tītivillitĭum, ĭi, n., a very small trifle, a bagatelle: non ego istuc verbum empsitem (empsiculem, Müll.) titivillitio, Plaut. Cas. 2, 5, 39; cf. Fest. p. 366 Müll. N. cr., and Fulg. Prisc. Serm. 562.