Lewis & Short

rĕmĕmŏror, ātus sum, 1, v. a. and n. [re-memor], to remember again, call to mind (late Lat.).
With acc.: remoramini pristinos dies, Vulg. Heb. 10, 32; Isid. 11, 1, 109.
With rel.-clause, Tert. adv. Marc. 4, 4, 3; cf.: rememorati sunt quia Deus adjutor est, Vulg. Psa. 77, 35.