Lewis & Short

rĕceptor, ōris, m. [recipio].

  1. I. A receiver, shelterer: civium, who releases from servitude, Prud. Cath. 12, 144.
  2. II. In a bad sense, a hider, harborer, concealer: non tantum qui rapiunt, verum is quoque, qui recipit ex causis supra scriptis tenetur, quia receptores non minus delinquunt quam aggressores, Dig. 47, 9, 3, § 3; cf. furum, ib. 1, 18, 13: ipse ille latronum occultator et receptor locus, * Cic. Mil. 19, 50: praedarum receptor et socius populandi, Tac. A. 4, 23: abigeorum, Dig. 47, 14, 3.
          1. (β) In a good sense: hospitii, Ambros. in Luc. 6, 66 fin.
  3. III. A reconqueror: Orientis, Vop. Aurel. 26: Orientis occidentisque, Eutr. 9, 9.