Lewis & Short

quō-quam, adv.

  1. I. To any place, whithersoever (rare but class.): ut hanc ne quoquam mitteret, nisi ad se, Plaut. As. 3, 3, 45; Ter. Ad. 2, 1, 16; id. Hec. 4, 1, 50: meare diversa, Lucr. 1, 428 Lachm.: neque se quoquam movit ex Urbe, Nep. Att. 7; Sall. J. 14, 17; Liv. 34, 16; Cic. Verr. 2, 2, 21, § 52: non ivit servus tuus quoquam, Vulg. 4 Reg. 5, 25.
  2. * II. = in aliquam rem, in any thing, in aught: neque quoquam posse resolvi, Lucr. 1, 1053.