Lewis & Short

quisquĭlĭae, ārum, f. (neutr. collat. form quisquĭlĭa, ōrum, Petr. 75; cf.: quisquilia, σκύβαλα, Gloss. Philox.) [prob. from quisque, all sorts of things, odds and ends].

  1. I. Lit., the waste or refuse of any thing, the droppings of trees, sweepings, offscourings, rubbish, filth: quisquiliae dici putantur quicquid ex arboribus minutis surculorum foliorumve cadit, Fest. p. 257 Müll.; cf.: quisquiliae, stipulae immixta esurculis et foliis aridis: sunt autem purgamenta terrarum, Isid. Orig. 17, 6; and: quisquiliae, σκύβαλα, φρυγάνων χαῖται, περιψήματα, Gloss. Philox.: quisquilias, volantes, venti spolia, memoras, Caecil. ap. Fest. l. l.: quisquiliae frumenti, Vulg. Amos, 8, 6: nugas marinas et quisquilias litorales quaerere, App. Mag. p. 296, 36.
  2. II. Transf., of vile or worthless persons, beasts, or things, refuse, outcast, riffraff, dregs, rubbish, trash: omitto Numerium, Serranum, Aelium, quisquilias seditionis Clodianae, Cic. Sest. 43, 94; id. Att. 1, 16, 6: homo non, quisquiliae, Nov. ap. Fest. p. 257 Müll.
    Of worthless fish, App. M. 1, p. 113, 28: corcillum est, quod homines facit: cetera quisquilia omnia, are trifles, Petr. 75.