prōnuntĭātor (prōnunc-), ōris, m., [pronuntio].
- I. One who delivers any thing, a reciter: meae orationi M. Caesar actor contigit et pronuntiator, Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6 Mai.
- II. In gen., a relater, narrator: Thucydides rerum gestarum pronuntiator sincerus et grandis etiam fuit, Cic. Brut. 83, 287.