Lewis & Short

praeter-vŏlo, āre, v. n. and a., to fly by or past (class.).

  1. I. Lit.: praetervolans aquila, Suet. Claud. 7.
    With acc.: quem praetervolat Ales, Cic. Arat. 412.
    1. B. Transf., to fly or sail over, fly across: hasta medias praetervolat auras, Sil. 10, 114: puppe lacum praetervolat, Claud. B. G. 321; in tmesi: Etrusca praeter et volate litora, Hor. Epod. 16, 40.
  2. II. Trop., to slip by, to escape: sententiae saepe acutae non acutorum hominum sensus praetervolant, Cic. de Or. 3, 59, 223: dum sententias animis attentis excipiunt, fugit eos et praetervolat numerus, slips away, escapes, id. Or. 58, 197: haec duo proposita non praetervolant, sed ita dilatant, ut, etc., i. e. do not pass over cursorily, id. Ac. 2, 13, 42.