praesensĭo, ōnis, f. [praesentio].
- I. A foreboding, presentiment (class.; syn. praesagium): praesensio et scientia rerum futurarum, Cic. Div. 1, 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, id. N. D. 2, 3, 7.
Absol.: per exta inventa praesensio, Cic. Top. 20, 77.
- II. A preconception, = πρόληψις, Cic. N. D. 2, 17, 45.