Lewis & Short

praecantor, ōris, m. [praecano], an enchanter (late Lat.), Aug. in Psa. 127, 11.

• ...
• praecălĕfactus
• praecalfactus
• praecălĭdus
• praecalvus
• praecandĭdus
• praecăno
• praecantātĭo
• praecantātor
• praecantātrix
• praecanto
• praecantor
• praecantrix
• praecānus
• praecarpo
• praecătēchīzātus
• praecautĭo
• praecautus
• praecăvĕo
• praecēdo
• praecĕler
• ...