Lewis & Short

praecantātor, ōris, m. [praecanto], an enchanter, sorcerer (late Lat.), Aug. in Joann. 7 med.

• ...
• praecădens
• praecaeco
• praecaedo
• praecălĕfactus
• praecalfactus
• praecălĭdus
• praecalvus
• praecandĭdus
• praecăno
• praecantātĭo
• praecantātor
• praecantātrix
• praecanto
• praecantor
• praecantrix
• praecānus
• praecarpo
• praecătēchīzātus
• praecautĭo
• praecautus
• ...