Lewis & Short

pallĭŏlum, i, n. dim. [pallium].

  1. I. Lit., a small Greek mantle or cloak: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, Caecil. ap. Cic. Tusc. 3, 23, 56: palliolum in collum conice, Plaut. Ep. 2, 2, 10: ferrugineum, id. Mil. 4, 4, 42; Mart. 11, 27, 8: opertus palliolo, App. M. 1, p. 111; Mart. 11, 27, 8; Juv. 3, 95.
  2. II. Transf., a covering for the head, a hood: palliolum, sicut fascias et focalia et aurium ligamenta, sola excusare potest valetudo, Quint. 11, 3, 144; Ov. A. A. 1, 734; Sen. Q. N. 4, 13, 9.