paedĭdus, a, um, adj. [paedor], nasty, filthy, stinking: paedidos sordidos significant atque obsoletos: tractum vocabulum a Graeco, quia παῖδες, i. e. pueri, talis sint aetatis, ut nesciant a sordibus abstinere, Paul. ex Fest. p. 222 Müll.: senex, Lucil. ap. Non. 166, 13 (al. perditus, al. arthriticus): paedidissimi servi, Petr. 34, 5.