Lewis & Short

paedīcātor, ōris, m. [1. paedico], one given to unnatural vice, Licin. Calv. ap. Suet. Caes. 49.

• ...
• paeantis
• paedăgōga
• paedăgōgātus
• paedăgōgĭānus
• paedăgōgīum
• paedăgōgo
• paedăgōgus
• paedĕros
• Paedīa
• paedīcātor
• paedīco
• pēdīco
• paedīco
• paedĭdus
• paedor
• paegnĭārĭus
• Paegnĭum
• paelex
• pēlex
• pellex
• Paeligni
• paemĭnōsus
• ...